விநாயகப் பெருமான் - எப்படி வந்தது யானை முகம்

விநாயகப் பெருமான் ஆவணி மாதம் சதுர்த்தி திதியன்று அவதரித்தார். இவர் யானை முகத்தை தனக்கு வைத்திருக்கிறார். அநேகமாக, எல்லா தெய்வங்களுக்கும் மனித முகம் இருக்க, இவருக்கு மட்டும் ஏன் யானையின் முகம் வந்தது? எல்லாம், சிவபெருமான் நம் மீது கொண்ட கருணையால் தான்.
கஜமுகாசுரன் என்ற அசுரன், பிரம்மாவிடம் ஒரு வரம் பெற்றான். ஆண், பெண் சம்பந்தமில்லாமல் பிறந்த ஒருவனாலேயே தனக்கு அழிவு வரவேண்டும் என்பது அவன் கேட்ட வரம்; கேட்ட வரம் கிடைத்தது. ஆண், பெண் சம்பந்தமின்றி, உலகில், குழந்தை பிறப்பு சாத்தியம் இல்லை என்பது அவன் போட்ட கணக்கு. அவன் நினைத்தபடியே அப்படி யாருமே உலகில் பிறக்கவில்லை. எனவே, அவன் சர்வலோகங்களையும் வளைத்து, தன் ஆளுகையின் கீழ் கொண்டு வந்தான். தேவர்களை வதைத்தான். அவர்கள், துன்பம் தாளாமல் தவித்தனர். அவர்களது துன்பம் தீர்க்க லோகமாதாவான பார்வதிதேவி முடிவு செய்தாள். தன் மேனியில் பூசியிருந்த மஞ்சளை வழித்தெடுத்து உருண்டையாக்கினாள். உறுப்புகளையும், உயிரையும் கொடுத்தாள். அந்தக் குழந்தைக்கு, "பிள்ளையார்' என பெயர் சூட்டினாள். அந்தப்பிள்ளை தன் அன்னையின் அந்தப்புர காவலனாக இருந்தான். சிவபெருமான் அங்கு வந்தார். அவர் மனதில் தேவர்கள் படும் துன்பத்தை நினைத்து கருணை உண்டாயிற்று. இதற்காக ஒரு திருவிளையாடல் செய்தார். "என் அந்தப்புரத்தில் இருக்கும் நீ யாரடா?' எனக் கேட்டு, பிள்ளையாரின் கழுத்தை வெட்டிவிட்டார். அதே நேரத்தில், வடக்கு நோக்கி ஒரு யானை படுத்திருந்தது. வடக்கு நோக்கி யார் படுத்தாலும், உலக நலனுக்கு ஆகாது என்பது சாஸ்திரம். அந்த நேரத்தில் பார்வதி வந்தாள். தன் மணாளனைக் கண்டித்தாள். பிள்ளைக்கு மீண்டும் உயிர் வேண்டும் என்றாள். சிவபெருமானும், வடக்கு நோக்கி படுத்து, உலக நலனுக்கு எதிர்விளைவைத் தந்து கொண்டிருந்த யானையின் தலையை வெட்டி, பிள்ளையாருக்கு பொருத்தி, மீண்டும் உயிர் கொடுத்தார். தாய், தந்தை கலப்பின்றி பிறந்த அந்தக் குழந்தை, கஜமுகாசுரனை வென்று தேவர்களைப் பாதுகாத்தான்.
யானைத் தலையை விநாயகருக்கு தேர்ந்தெடுத்ததன் மூலம், பல அறிவுரைகள் மனிதனுக்குத் தரப்படுகின்றன. மனிதனின் வாயும், உதடும் தெளிவாக வெளியே தெரிகிறது. மற்ற மிருகங்களுக்கும் கூட அப்படித்தான். ஆனால், யானையின் வாயை தும்பிக்கை மூடிக் கொண்டிருக்கிறது; அது வெளியே தெரியாது. தேவையின்றி பேசக்கூடாது என்பதும், தேவையற்ற பேச்சு பல பிரச்னைகளை ஏற்படுத்தும் என்பதும் இதனால் விளக்கப்படுகிறது.
விநாயகருக்கு, "சுமுகர்' என்ற பெயருண்டு. "சு' என்றால் மேலான அல்லது "ஆனந்தமான' என்று பொருள்படும். அவர் ஆனந்தமான முகத்தை உடையவர். யானையைப் பார்த்தால் குழந்தைகள் ஆனந்தமாக இருப்பது போல, பக்தர்களுக்கும் ஆனந்தத்தை தரவேண்டும் என்பதற்காக இந்த முகத்தை சிவபெருமான் அவருக்கு அளித்தார்.
விநாயகர் சதுர்த்தி நன்னாளில், "ஓம் கணேசாய நம' என்ற மந்திரத்தை, 108 முறை சொல்லி, அருகம்புல் அணிவித்து வழிபட்டால், அவரது நல்லருளைப் பெறலாம். ***

Hindu Gods & Goddesses

Brahma - The God of Creation
Vishnu - The God of Maintenance Dasavataram
Matsyavataram (Form of a fish)
Kurmavataram (Form of a tortoise)
Varahavataram (Form of a boar)
Narasimhavataram (Form of a lion headed man)
Vamanavataram (Form of a dwarf)
Parasuramavataram
Ramavataram
Balaramavataram
Krishnavataram
Kalkiavataram (to restore balance in this current yuga)

Siva - The God of Destruction
Saraswathi - Goddess of Wisdom - Consort of Lord Brahma
Lakshmi - Goddess of Wealth - Consort of Lord Vishnu
Parvathi - Goddess Sakthi - Consort of Lord Shiva
Ganesha - Son of Shiva & Parvathi
Stories on Lord Ganesha
Story of Gajamugasuran
Story of Agasthyar - Cauvery
Story of Ravana - Aathma Lingam
Story-Vinayagar wrote the Bharatham

Muruga - Son of Shiva & Parvathi

Navagrahams
Surya Bhagavan
Chandra Bhagavan
Chevvai Bhagavan
Buda Bhagavan
Guru Bhagavan
Sukra Bhagavan
Sani Bhagavan
Rahu Bhagavan
Kethu Bhagavan
Navagraha Gayatris

Anjaneya

முதல் திருமுறை

முதல் திருமுறை

தோடுடையசெவி யன்விடையேறியோர் தூவெண்மதிசூடிக்
காடுடையசுட லைப்பொடிபூசியென் னுள்ளங்கவர்கள்வன்
ஏடுடையமல ரான்முனை நாட்பணிந் தேத்தவருள்செய்த
பீடுடையபிர மாபுரமேவிய பெம்மானிவனன்றே.

பொழிப்புரை : தோடணிந்த திருச்செவியை உடைய உமையம்மையை இடப்பாகத்தே உடையவனாய், விடை மீது ஏறி, ஒப்பற்ற தூய வெண்மையான பிறையை முடிமிசைச்சூடி, சுடுகாட்டில் விளைந்த சாம்பற் பொடியை உடல் முழுதும் பூசி வந்து என் உள்ளத்தைக் கவர்ந்தகள்வன், இதழ்களை உடைய தாமரை மலரில் விளங்கும் நான்முகன், படைத்தல் தொழில் வேண்டி முன்னை நாளில் வழிபட அவனுக்கு அருள்புரிந்த பெருமை மிக்க பிரமபுரத்தில் எழுந்தருளியுள்ள பெருமானாகிய இவன் அல்லனோ!

குறிப்புரை :

தோடுடையசெவியன் என்பது முதலாக உள்ளங்கவர்ந்தகள்வனுடைய சிறப்பியல்புகள் தெரிவிக்கப்பெறுகின்றன. பிள்ளையாருடைய அழுகைக் குரல் சென்று பரந்து திருமுலைப்பால் அருளச் செய்தது திருச்செவியாதலின் அதனை முதற்கண் தெரிவிக்கிறார். உலகுயிர்கள் துன்பம் நீங்கி இன்பம் அடைதலே பொருளாக, பாடல் பரமனார் திருச்செவியில் சென்று சேர, திருச்செவியை முதற்கண் சிறப்பித்தார் என்பது, `பல்லுயிரும் களிகூரத் தம் பாடல் பரமர்பால் செல்லுமுறை பெறுவதற்குத் திருச்செவியைச் சிறப்பித்து` என்ற சேக்கிழார் வாக்கால் தெரியலாகும். தோடுடையசெவி என்றதால் இடப்பாகத்துச் செவி என்பது குறிக்கப்பெறுகின்றது. கருணைக்கேற்றது, தாய்தழீஇய இடப்பக்கமாதலின், அதனை முற்கூறினார். `தோடு கூற்று பித்தா மூன்றும் பீடுடைத்தேசிகன் பேரருள் ஆகும்` என்பதால் இது ஞானதேசிகனது திருவருட்டிறத்தை விளக்குவதாகும். சொரூபசிவம் மூவகை ஆன்மாக்களுக்கும் மூவகையால் அநுக்கிரகித்து மும்மலங்களையும் போக்கி அருளாரமுதத்தை உண்பித்தருளும் முறையில், சகலான்மாக்களுக்குப் படர்க்கையில் தோன்றிப்புரியும் குருவருளைக் குறிப்பதாகுமென்று `குரு அருளும்` (அகத்தியர் தேவாரத் திரட்டு) என்ற பாடலும் குறிக்கிறது.
மூன்றுவயதுக் குழந்தையாகிய ஞானசம்பந்தப்பிள்ளையார் தீவிரதர அன்புகொண்டு சன்மார்க்க நெறியாகிய நாயக நாயகித் தன்மையில் எடுத்த எடுப்பிலேயே ஈடுபடுகின்றார். உமையொருபாகனாக ஒரு பெண்ணோடு இருந்த பயில்வால் என்னுள்ளங்கவர்கின்றார் என நயந்தோன்றக் கூறியவாறு. விடையேறி-தாம் கண்ட காட்சி இடபாரூடராதலின் அதனைக் குறித்தபடி. தூவெண்மதி-தூய்மையான வெண்ணிறம் பொருந்திய மதி. மதிக்குத் தூய்மை களங்கமின்மை, இருள் ஒளியைச் சாராதவாறு போலக் களங்கம் இறைவனையும், அவனருள் பெற்றாரையும் சாராது. தூய்மை மனத்திலும் வெண்மை புறத்திலும் நிகழ்வது ஆதலின், இங்கே குறிப்பிடும் மதி நாம் காணும் சந்திரன் போன்று பிராகிருத சந்திரன் அல்லன் என்பது தெளியத்தக்கது. அன்றியும் ஒரு கலைப் பிறையாதலின் களங்கத்திற்கு இடமில்லை என்பதுமாம். இறைவன் சுடலைப் பொடி பூசுதல்: சர்வசங்கார காலத்து எல்லாவுலகமும் தத்தங் காரணத்துள் முறையே ஒடுங்க-காரணங்கள் யாவும் இறுதியாக இறைவனிடம் ஒடுக்கப் பெறும்போது நிகழ்வது. மகாசங்காரமாவது, நிவர்த்தியாதி பஞ்ச கலைகளிலும் அடங்கிய எல்லாப் புவனங்களையும் சங்கரிக்கின்ற நிலை. அப்போதுதான் எல்லாம் சுடலைக் காடாகும்.
உள்ளங்கவர்தலாவது அவனையன்றி உளங்கள் அறியாவாறு ஆட்கொள்ளுதல். ஏடு-இதழ். மலரான்-பிரமன். பிரமன் வழிபாடு செய்த தலமாதலின் இறைவற்குப் பிரமபுரீசர் என்பதும் தலத்திற்குப் பிரமபுரம் என்பதும் பெயராயிற்று. பிரமாபுரம் எனவே பிரமன் வழிபட்ட தலம் என்பது விளங்குதலின் மலரான் என்பது பிரமனைக் குறியாது என்றும், இந்நாயனாரே முற்காலத்து ஏடுடைய மலரால் பூசித்த காரணம் பற்றி இங்ஙனம் கூறினார் என்றும் சதாசிவச் செட்டியாரவர்கள் கருதினார்கள். பீடு-பெருமை. மேவிய-தாமே விரும்பி எழுந்தருளியுள்ள. இறைவன் நித்யசுதந்திரன் ஆதலின் இங்ஙனம் கூறப் பெற்றது. பெம்மான்-பெருமான் என்பதன் திரிபு. கள்வன் பெருமானாகிய இவன் அன்றே எனக் கூட்டுக. ஏறி, பூசி என்பன பெயர்ச்சொற்கள். வினையெச்சமாக்கி, கவர்கள்வன் என்ற வினைத்தொகையின் நிலைமொழியோடு முடிப்பாரும் உண்டு.
இத் திருப்பாடலுக்கு உரை எழுதிய கயப்பாக்கம் திரு.சதாசிவச்செட்டியார் அவர்கள் `விடையேறி` என்பது நித்யத் தன்மையை வேண்டிய அறக்கடவுளை வெள்விடையாகப் படைத்து ஊர்தியாகக் கொண்டதால் சிருஷ்டியும், `மதிசூடி` என்பது சந்திரனுக்கு அபயம் தந்து திருமுடியில் ஏற்றிக் காத்ததால் திதியும், `பொடிபூசி` என்பது சர்வசங்காரகாலத்து நிகழ்ச்சியை அறிவித்தலால் சங்காரமும், `கள்வன்` என்பது இறைவன் எல்லா உயிர்களிடத்தும் நீக்கமற நிறைந்திருந்தும் அவைகள் வினைப்போகங்களை நுகர ஒளித்து நிற்பதால் திரோபவமும், `அருள்செய்த` என்பது அனைவருக்கும் அருள் செய்யும் அநுக்கிரகமும் ஆகிய ஐந்தொழிலையும் விளக்கும் குறிப்பு என்பார்கள்.
ஸ்ரீமத் செப்பறைச் சுவாமிகள் அவர்கள், `தோடுடைய செவியன்` முதலாயின இறைவனது எண்குணங்களாகிய சிறப்பு இயல்புகளை உணர்த்துவன என்றும், `பிரமாபுரம்` `விடையேறி` முதலியன இறைவனது தசாங்கங்களைக் குறிப்பால் உணர்த்தி நிற்பன என்றும், `விடையேறி` `பொடிபூசி` `உள்ளங்கவர்கள்வன்` என்பன முறையே இறைவனுடைய மூன்று திருமேனிகளாகிய உருவம் அருஉருவம் அருவம் என்ற மூன்றையும் குறித்து நிற்பன என்றும், எழுதியுள்ளார்கள். சேக்கிழார் சுவாமிகள் `மறைமுதல் மெய்யுடன் எடுத்த எழுதுமறை` என்பதால் பிரணவத்தின் முதலாகிய ஓங்காரத்தைச் சிவசக்தியின் உண்மைச்சொரூபமாகிய தகரவித்தையின் அடையாளமாகிய `த்` என்பதோடு சேர்த்து `தோ` என்று தொடங்கியதாகக் குறிப்பிடுவார்கள். பன்னிரண்டாம் திருமுறையில் `உலகெலாம்` என்று முடிவதனையும் இதனோடு சேர்த்துத் திருமுறை முழுவதுமே வேத மூலமாகிய பிரணவத்துள் அடங்கியது என்பது குறிப்பு.
தேவாரத்திற்கும் வேதத்திற்கும் உள்ள ஒற்றுமையை உணர்த்த, வேதம் பயின்ற மரபில் வந்து தமிழ்வேதம் தந்த இவர்கள், தத் ஸவிதுர் வரேண்யம் பர்கோ தேவஸ்ய தீமஹி தியோ யோ ந: ப்ரசோ தயாத் என்ற காயத்திரி மந்திரத்தின் முதலெழுத்தாகிய தகரத்தின் மீது பிரணவத்தின் முதலெழுத்தாகிய ஓகாரத்தைச் சேர்த்துத் தொடங்கியிருப்பது அறிந்து இன்புறற்குரியது.
குருவருள்: `தோடுடைய செவியன்` என்றமையால் அம்மையப்பரே உலகுக்கு அம்மையப்பர் என்பதை முதலில் உணர்த்தி, அதனால் ஒருதெய்வ வழிபாட்டை நிலைநிறுத்துகிறார் ஞானசம்பந்தர். தோடுடைய செவியே `ஓம்` என்ற பிரணவ சொரூபமாய் உள்ளதையும் காட்டி அருளுகிறார்.
`ஏடுடைய மலரான் முனைநாட் பணிந்தேத்த அருள்செய்த பீடுடைய பிரமாபுரம்` என்பது பிரமன் பூசித்தமைக்கு இரங்கிய பெருமான் அருள் செய்ததையே குறிக்கும். இதை வலியுறுத்துவார் போன்று `சேவுயரும் திண்கொடியான் திருவடியே சரண் என்று சிறந்த அன்பால் நாவியலும் மங்கையொடு நான்முகன்தான் வழிபட்ட நலங்கொள் கோயில்` எனப் பிள்ளையார் மேகராகக் குறிஞ்சிப் பண் பாடலிலும் விளக்கியுள்ளார். இதனால் `ஏடுடைய மலரான் முனைநாட் பணிந்தேத்த அருள்செய்த` என்பது ஞானசம்பந்தர் ஏடுடைய மலரால் தான் வழிபட்டு அருள்பெற்றதாகக் கூறல் முறையாகாது என்பதை உணரலாம்.

Nallur Sivan Koil Kumbabishekam on jun3rd 2010

Dear Devotees,

I heartly invitie you all to attend the grand ceremony of our village Nallur Sivan Kovil kumbabishekam .
I have attached the invitation of kumbabishekam with this mail.
Pls feel free to contact me through email for any of your clarification.
I wish to have all your support for the success of this function.

Location of the Temple : Nallur, Kurumbur (Via), Tiruchendur Taluk ,Tuticorin Dist.pin -628207

Route Map : Attached.

kumbabishekam Organisor :

Mr.Essaki - 00919443900121
(Rtd-Postmaster) 04639- 235400







Thanks & Regards,
S.Sundar,
00919629800309
00966533159879
sundarsss_80@yahoo.com
sundarhsb@rediffmail.com

சிவபுராணம் - சுவாமிநாதன்

www.youtube.com/watch?v=RzAPUt4L6Yw

Somnath, the First Jyotirlinga

Traditionaly, Dwadash Jyotirlinga pilgrimage begins with the Somnath temple. The present Somnath temple is an elegant reflection of the past glory of Somnath. Built in Kailsah Mahameruprasad style, it was constructed under the guidance of Prabhashankar Sompura. The temple has Garbhagriha, Sabhamandap and Nrityamandap with a 150 feet high Shikhar. The Kalash at the top of the Shikhar weighs 10 tons and the Dhwajdand is 27 feet tall and a foot in circumference.

The temple has large central hall with entrances on three sides, each protected by a lofty porch. The temple carvings and sculptures speak about the great artistic endeavor of the craftsmen who built it. The main gate faces east, and the sense of space and light is glorious.

The sanctum of the temple is spacious. The shivalinga is huge, and one can see the priests performing different pujas. The doors are silver framed with golden ceilings. The entrance is from Shri Digvijay Dwar, and there is a small temple of Ganesh and Hanuman after the entrance, followed by Nandi. Then comes the garbhagriha, where one can have darshan of the jyotirlinga. A Tripurasundari idol on the right side of the sanctum and Ambika Mataji idol on the left side are offered prayers after the jyotirlinga.




Dwadash Jyotirlinga


Only the temple trust appointed pujaris are allowed in the garbhagriha and they only can perform puja. Even the trustees or VIPs cannot visit this area. Being the first revered Jyotirlinga, Somnath also has an importance for various yagna related rituals. There are different pujas performed in temple. While no devotee can perform puja here, this is not the case in all Jyotirlingas. Here the task is performed by priests on behalf of devotees. The trust employs more than 1,000 brahmans for the task.

Somnath Temple opens daily at 6 am for the devotees for darshan, and closes at 9 pm. Aratis are performed three times at 7 am, 12 noon and 7 pm. Aarti is a 20 minute spiritual symphony of music, a star attraction of Somnath Jyotirlinga.

For the security reasons, nothing is allowed inside the temple, not even coconuts for puja. However, there are adequate locker arrangements to keep personal valuables.




Somnath Temple


Dhwajarohan at Somnath Temple

Reshmi Dhwajarohan at Somnath Temple is a great event for the devotee, and anyone can perform it. A devotee has to contribute money for Dhwajarohan. The temple authorities provide saffron colored Dhwaja, which has embossed symbols of Nandi and Trishul on it. The devotee performs puja of the Dhwaja near garbhagriha. After that ritual, a temple employee takes dhwaja to the top of the temple and unfurls it.


Somnath Trust Managament

Somnath Trust Management is among the best of the Dwadash Jyotirlinga circuit temples. The Trust at present has undertaken several development activities, which include the plan to develop various places and expand facilities.

Somnath is located in a village called Prabhas Patan, having a population of about 12,000. Somnath Museum is just 100 meters away from the Somnath Temple. Here one can see the ruins of the ancient Somnath temple, and waters brought from around the world for pranpratishtha ritual. The authorities have preserved this site very nicely.


Prabhas Khestra - Land of Lord Sri Krishna’s Dehtyag

Somnath, or Prabhas Kshetra, is an important place for Vaisnavas. Lord Sri Krishna established His capital in Dwarka, which was known for its richness. It was the golden era during Lord Krishna’s regime in Dwarka. The Yadavas became arrogant and allowed Dwarka’s glory to wane.

Lord Krishna ended his earthy journey in Prabhash Kshetra (Somnath) along with his elder brother Balarama. This is also the place where Sri Krishna was hit by an arrow of the poacher named Jara, thus the place is known as Bhalka Tirth. After being hit by the arrow, Lord Sri Krishna arrived at the holy confluence of the Hiran, Kapila and Saraswati Rivers, where they join the ocean. He performed His divine Dehtyag leela on the sacred and peaceful banks of River Hiran.

பிரதோஷம்

Significance of Pradhosham









The Dhevas wished to be immortal so as to oppose the Asuras. If they
got the panacea called ‘Amirdham’ , they would fight against the mighty Asuras.
But the divine medicine lay deep in the sea of milk.(Paarkadal)
So they started churning the sea of milk. The snake Vasuki was used as
the cord for churning and the mountain Meru was the chosen churn. Lord Vishnu
in the form of Turtle served the base. The Dhevas and the Asuras stood on each
side of the sea and started churning.
The Dhevas , in their hurry to get the Amirdham had forgotten to worship
Lord Siva. They thought that they could get the Amirdham merely by their own
strength and efforts. . This thought had made them forget the divine grace of Siva
without which nothing could happen in this world.
Due to the process of churning, Iravatham, Karpagam, Chinthamani Sri
Lakshmi etc surfaced out of the sea of milk. But even then there was no sign of
Amirdham. Even at that moment they did not think of Siva. Still they continued
the churning process hardly knowing that they were opening the Pandaora’s box.
Deadly Poison (aalakala nanju) started coming out of that sea. Both the
parties were simply stupefied and feared that there was going to be mass killing
due to the poison of very high power. They were simply terrified. Now only did
they realize their mistake of forgetting Lord Siva. Immediately they rushed to
Him and fell down on His Feet and prayed to help them. It was enough that if
they were saved from the effects of the poison, even if they could not get the
panacea., they requested Him.

It was a Dhasami Thithi when the sea of milk was churned.
Siva was pleased by their prayers and drank the heavy poison the next day
that is on the Ekathasi Thithi. for their welfare. Goddess Parvathi was very
much shocked to find her spouse’s reckless act. Immediately She gently pressed
the neck of Siva to prevent the poison from gliding down into the Lord’s body .
The region of the neck became blue in colour due to the stagnated venom in the
Ganta. Hence Siva is called, Neelagantan. This happened in a Saturday.
The poison could not move down. Due tp its presence , Siva became tired
and this happened on the immediate Dhuvadhasi Thithi.
The Dheva groups were moved by the actions of Siva. So they again
prayed to Him. Moved by their prayers, Lord Siva started performing the Dance
called Anantha Thandavam between the two horns of Nandhi Dhevar. The time
when :Lord Siva performed this dance to protect his devotees’ distress was
Pradhosha Kaalam i. e. between 4.30 pm and 6.00 pm in the evening. It occurred
on the immediate Thirayodhasi Thithi day.
Hence Pradhosham is the most auspicious period when Lord Siva saved
his devotees from disaster by his readiness to sacrifice Himself.
Efficacy of Pradhosha Worship

Pradhosham denotes the end of day time and the beginning of night. This
is also called the period of Asuras( Rakshasa Vaelai). So during this period one is
forbidden to eat or drink. One is advised to perform Siva Pooja at this period.
The duration between 4.30 pm and 6.00 pm is called Nithya Pradhosham
The same duration of time on the Thrio Dhasi day immediately following the
New Moon day is called Monthly Pradhosham(maassa pradhosham) and the
same duration on the Thrio Dhasi day following the Full Moon day is called
Paksha Prashodham.
The Pradhosham that falls on any Saturday is called Maha
Pradhosham.(Sani Pradhosham) Worshipping Siva on this day is bound to give
the efficacy for a period of 5 years. Worshipping the Pradhosha Utsava Moorthys
(procession of the idols along the corridors) is equal to witnessing the
rejuvenation of three temples (Kumbabishekam) and also equal to visiting 100
holy shrines.
Worshiping Mode
Take early bath and perform daily rituals with full concentration. Go to
any Siva Temple in the morning and worship the deity there. If possible one can
undertake fast also. Holy scriptures such Thevaram, Rudhra Japam etc. can be
chanted.
In the evening go to the Siva temple with archana materials such as
arugampul garland for Nandheeswarar, flowers, bilva garland for Siva. Lighting
ghee lamps , distributing free prasathams to the devotees, supplying sugar added
hot milk to the vedic pandits, sivachariars and odhuvaars etc. are bound to have
the very significant effect on the devotee.
The devotees are advised NOT TO TOUCH ANY IDOLS/ STATUES
etc. If anyone touches them out of curiosity, it would have a negative effect
instead. The respective Sivachariars are the ONLY authorized people to either
touch or perform abishekam or adorn the flower garlands on such idols.
Special Benefits
Devotees who worship Lord Siva with Goddess Parvathi on the
pradhosham will have the blessings equal to that of performing thousand
Aswametha yagnam. Especially witnessing the Deepa Aaradhanai showing to the
Idols at the Easanya Moola during the second round would relieve the
devotees from their sickness, debts, poverty, sin, deadly pains etc. Offering
Kaapparisi, arugampul , vanni leaves to the Nandheeswarar would keep the them
from the evil effects of Saturn.
Vendhan Patti Nei Nandheeswarar
Last week we had a rare chance to worship the Nandheeswarar in
Vendhan patti village (near Ponnamaravathi) which is 40 km from Pudukottai in
Tamil Nadu, India. Generally Nandhi Devar could be seen in any Siva temple .
Here the Nandheeswarar is very significant and unique as he is rightly called
Nei Nandheeswarar.(Nandhi Coated with Ghee). The Nandhi Statue is fully
covered with ghee. Devotees worshiping this Nandheeswarar are bound to have
unlimited wealth and happiness.
The ghee offered by the devotees is smeared on the statue of the Nandhi
daily. Normally, if ghee is scattered in our houses, we can see ants and flies
attracted to the scattered ghee. Curiously, not a single ant nor even a fly is
attracted to the statue plastetred with ghee. On pradhosham days, people flock
this temple and the quantity of ghee offered is so great that ghee abishekam is
performed. This is a feast for the eyes of the devotees. The pradhosham pooja is
being celebrated in a grand manner with austerity.
Two Nandhi statues were brought from Kodumpalur in Trichy district.
One was installed in Tanjore Big Temple and the other in Vendhanpatti. .During
the Pradhosha Pooja, abishekams with milk, curd, tender coconut water , ghee
etc. are performed on the Nei Nandheeswarar .
There goes a story about a Chettiar blessed by this Nei Nandheeswarar. He
was a staunch devotee of Chockalingeswarar and Meenakshi, the presiding deities
of this temple and the Nandheeswarar.(lataer came to be celebrated as Nei
Nandheeswarar).
The Chettiar was suffering from severe stomach pain. No medicine could
be of use to him. One night as he was sleeping, he dreamt of the Nandhi of the
temple. He was told to apply a coat of ghee on the Nandheeswarar and he simply
obeyed. Miraculously, his stomach pain vanished. So the Nandhi came to be
celebrated as Nei Nandheeswarar later on.
People suffering from various diseases thronged the temple. They
consumed the abisheka ghee and were healed. But again the Nandhi appeared in
the dream of the devotees and warned that the prasatha ghee should not be
consumed.
From then onwards the ghee so accumulataed is being collected in
buckets and stored in a well of 6feet depth called Nei Kinaru( Well of Ghee).
To the astonishment of all, even in this well of ghee, which is located on
the Easanya moola of the temple, no single ant nor a fly could be seen. Indeed it
is a wonder which speaks volumes of the grace of the ever helping Lord Siva.
A visit to this temple is bound to have an indelible impression on our
minds.l.
OM NAMASIVAYA…… OM NAMASIVAYA